De Geschiedenis van CVV Willemstad
Een Eeuwigheid aan Passie en Kameraadschap
Op een regenachtige avond in 1939, tussen de gelach en het gekletter van bierglazen in het Berliner Hof, schreven een groep vastberaden voetballiefhebbers geschiedenis. Uitgelaten door het besluit van S.V. Asiento om geen “buitenstaanders” meer toe te laten, besloten deze pioniers—ex-leden en KLM’ers—hun eigen pad te bewandelen.
Zo werd op 28 april 1939 de Curaçaosche Voetbalvereniging “WILLEMSTAD” geboren. Wat begon als een rebelse daad van camaraderie, groeide uit tot een legende.
De eerste jaren waren een strijd tegen de elementen. Het mulle zand van het Rif-stadion, later bekend als de “bloed en zand competitie”, testte hun doorzettingsvermogen. Hoewel de eerste wedstrijd tegen Scherpenheuvel met 1-0 verloren ging, lieten we ons niet kisten. In 1944 volgde de eerste triomf: de Vredestrophee werd veroverd, een mijlpaal die de veerkracht van de club markeerde.
Het legendarische “Heintje Kool” aan de Schottegatweg werd onze eerste thuis, ondanks de penetrante geur van de Shell-raffinaderij. Toen zelfs deze plek moest wijken, vonden ze in 1950 onderdak op de Vredeberg—een veld dat uitgroeide tot het hart van de vereniging. Hier verrezen niet alleen doelpalen, maar ook een bruisende clubtent, waar verhalen werden gedeeld, feesten werden gevierd en vriendschappen voor het leven ontstonden.
De jaren ’50 en ’60 brachten bloei. De jeugdafdeling (opgericht in 1951) floreerde, basketbal en tafeltennis verrijkten het aanbod, en in 1961 zorgden eindelijk toiletten voor een damesvriendelijke sfeer. De komst van vrouwelijke supporters en speelsters bracht nieuwe energie, culminerend in de memorabele Damessportdag van 1973, waar Mieke Koper tot eerste sportvrouw werd gekroond.
Maar Willemstad was méér dan sport. Het was de geur van vers gemaaid gras, het geluid van lachende jeugd tijdens zaklopen, en de smaak van een koud biertje na een zinderende wedstrijd. Het waren de jenevertoernooien, de improvisatie met geleende schoenen van echtgenotes voor balreparaties, en de nachten waarop contributie ophalen eindigde in onvergetelijke samenzijn.
Ook tegenslag hoorde bij het verhaal. Oorlogsjaren die feesten verstoorden, het verlies van velden, en bestuurlijke rumoeren. Toch bleef de mentaliteit overeind: “Eenmaal Willemstad, altijd Willemstad!”
Vandaag telt de club meer dan 600 trotse leden, een jeugdafdeling van 14 elftallen, en een erfgoed van meer dan 85 jaar strijd, glorie en verbondenheid. Of het nu op het veld is, in het clubhuis, of tijdens een autorally—de ziel van Willemstad leeft voort. Een ziel van passie, vriendschap en de onuitwisbare herinnering aan dagen waarop regen, zand en bier de basis legden voor een eeuwigheid aan voetbalgeluk.